PRANAYAMA

Pranayama Pranayama uygulamasının amacı, prana'yı (yaşam gücü veya enerjisini) bedene eşit oranda dağıtmaktır. Asana egzersizinden sonra açılmış olan vücut, pranayı almaya hazırdır. Enerjinin serbestçe akmasını önleyen olası engeller, asana ve pranayama alıştırması sayesinde ortadan kaldırılırlar. Bedenin nadi adı verilen enerji kanalları, pranayamanın kanın kimyasını değiştirmesiyle arınırlar. Bedenin bütün hücreleri oksijen ve besin elde eder ve bu nefes teknikleri sayesinde beslenir. Pranayama nefes alma {paraka), nefes verme (recaka) ve nefesi tutma (kumbhaka) işlemlerinden oluşur. Pranayamada, farklı nefes alma, verme ve nefesi tutma süreleri uygulayarak nefesin süresiyle ilgili alıştırmalar yapılır. Nefes çok ince ve hafiftir ve zaman içinde düzenli alıştırma yöntemiyle dikkatli bir şekilde gelişip incelik kazanması sağlanmalıdır. Farklı Hatha Yoga türleri yoga egzersizinin değişik noktalarında pranayama tekniğinden yararlanmayı içerirler. Örneğin, Kundalini Yoga'da etkili nefes teknikleri, en baştan itibaren asana egzersizleriyle birlikte öğretilir. Diğer yandan, Iyengar Yoga düzenli bir asana alışkanlığı sağlanıncaya ve duruşlar güvenle ve bilinçli şekilde yapılmaya başlayıncaya kadar, yani yaklaşık iki yıl dikkatle bekler. Bu sistemlerin ikisi için de yanlış veya doğru denemez. Kundalini Yoga'nın amacı, bedenin enerjisini çakralara doğru yukarıya hareket ettirmektir. Kapalabhati nefesi gibi yoğun bir nefes tekniğinin kullanılması bu amaca en iyi şekilde hizmet eder. Iyengar Yoga uygulayıcıları ise, pranayama çalışmasına başlamadan önce sinir sistemi ile fiziksel bedenin sağlam, güçlü, esnek hale getirilmesi ve doğru beden duruşunun pekişmesi gerektiğine inanırlar. Bu bölümde, başlıca pranayama alıştırmaları tanıtılıp açıklanmaktadır. Bu alıştırmalara başlamak için en iyi konum, genellikle yere bir desteğin üzerine uzanmaktır, çünkü akciğerler desteklendiğinde açık olur ve yorulmazlar. Pranayama alıştırmasında yol aldıktan sonra, oturur konuma geçmek daha yararlı olacaktır. Çünkü oturur konumdayken, omurga diktir ve enerji omurga boyunca kolayca akabilir. îkiüç hafta boyunca günde beş dakika alıştırma yaparak başlayın ve birkaç ay içinde bu süreyi yavaş yavaş günde yirmiyirmi beş dakikaya çıkarın. Her defasında üç ayrı pranayama uygulamasına kadar yapabilirsiniz. Nefesin daha güçlü, dayanıklı ve rahat olmasını sağlamak için her gün düzenli alıştırma esastır. Böylece akciğerleriniz doğru şekilde çalıştırılmış olur ve kapasiteleri artar. Yeni başlayanların pranayama uygulaması yapması için en iyi zaman asana egzersizinden sonradır. Alıştırma, sabah kalktıktan kısa süre sonra yapılırsa zihin çok daha dingin olacak ve dikkat dağılmayacaktır. Elbette gün içinde başka bir zaman da sessiz bir yerde alıştırma yapılabilir. Pranayama ayrıca asanalardan sonra da yapılabilir; ancak asana egzersizi yoğun ve yorucu olmamalıdır, yoksa nefes kesilebilir. Sakin ve destekli duruşlardan oluşan bir egzersiz nefes alıştırmalarına yardımcı olur. Pranayama alıştırmasını asanalardan sonra yapmanın avantajı, vücudun nefesi içine alabilecek şekilde açılmış olmasıdır. Hangisi önce yapılırsa yapılsın, asana ile pranayama arasında mutlaka en az on beş veya yirmi dakika ara olmalıdır. Pranayamadan sonra Savaşana ya da başka bir dinlenme pozisyonunda dinlenmek doğru olur. Yorgun ya da duygusal açıdan altüst durumdayken pranayama alıştırması yapılması doğru değildir. Nefes asla zorlanmamalı ve aşırı çaba sarf edilmemelidir. Pranayama sırasında böyle bir durum ortaya çıktığı takdirde, normal nefesinize dönün ve Savaşana konumunda dinlenin. Savaşana duruşunu (ceset duruşu) düzenli olarak uygulamak, bedeni ve zihni pranayama çalışmasına hazırlar. Yüz kasları, gözler, kulaklar, dil, üst damak ve çenenin gevşemiş olması nefes egzersizleri açısından özellikle önem taşır. Zihin günlük endişelerden kurtulur ve içe odaklanması mümkün olur. Kalp veya yüksek tansiyon sorunu olan kişilerin derin nefes alma alıştırmalarını yapmaları önerilmez. Bunun yerine, derin nefes verme alıştırması üzerinde durulmalıdır. Bununla birlikte, morali bozuk, depresif durumdaki kişilerin ya da tansiyonu düşük olanların derin nefes verme alıştırmalarını yapmaları önerilmez. Onun yerine, nefes alma üzerinde yoğunlaşmaları gerekir.